w

Spojrzenie ISSF na sposób konfiguracji inflatora w skrzydle

Czy wiesz jak podłączyć i zamontować inflator w skrzydle? Nie ma tu złotego środka, różnie uczą i różnie pokazują. Oto konfiguracja według ISSF. Spojrzenie na to czemu i w jaki sposób poprawnie zadbać o swój inflator pod wodą.

Kompletny sposób konfiguracji inflatora

Podłączenie powinno pełnić funkcje, które nie tylko ułatwią konfigurowanie sprzętu ale również pomogą w zachowaniu bezpieczeństwa. Dodatkowo, dobra i przemyślana konfiguracja sprawi, że nurkowanie nie tylko będzie przyjemniejsze ale również w oparciu o dobre standardy.

Koniec z dyndającym inflatorem, poszukiwaniem jego pod wodą i problemami z prawidłową obsługą. Inflator, będzie zawsze dostępny i usytuowany w stałym miejscu. Ograniczy, to występowanie problemów do minimum.

Konfiguracja inflatora powinna:

  • ułatwić obsługę urządzenia wypornościowego
  • zapewnić aby inflator nie mógł wysunąć się z uchwytu
  • uniemożliwić aby inflator się przemieszczał po za zakres zasięgu ramienia
  • zabezpieczyć inflator w jak największym stopniu przed ryzykiem uszkodzenia i zaczepu
  • umożliwić komfortowe napełnienia urządzenia wypornościowego za pomocą własnego oddechu

Długość inflatora

W pierwszej kolejności zalecamy dobrać odpowiednią długość inflatora do własnych gabarytów ciała i stosowanego urządzenia wypornościowego. Powinna wynosić minimum długości zapewniającej łatwe dosięgnięcie do głowicy inflatora jak i swobodne napełnienie worka za pomocą własnego oddechu.

Takie rozwiązanie przy prawidłowym usytuowaniu uchwytu inflatora zapobiega w dużym stopniu przemieszczeniu się inflatora za ramię użytkownika.

Minimalna długość inflatora zdecydowanie usprawnia zrzut gazu z worka i nie wymaga wysokiego unoszenia ramienia. Zwykle wypływ gazu następuje przy delikatnym uniesieniu inflatora.

Uchwyt inflatora

Uchwyt inflatora zalecamy umieścić przy górnej krawędzi barku, nieznacznie z przodu. Zbyt niskie usytuowanie uchwytu powoduje załamanie węża inflacyjnego i trudności w opróżnieniu skrzydła z gazu.

Korzystnym rozwiązaniem jest używanie uchwytu elastycznego np. wykonanego z gumy bungee. Uchwyt taki powinniśmy wiązać węzłem zderzakowym do taśmy uprzęży z możliwością jego korekty położenia pod wodą. Taki montaż zapewni komfortowy “zrzut” gazu nawet przy nie zbyt idealnym umiejscowieniu.

Oczywiście prawidłowo zamontowany uchwyt nieelastyczny również spełni swoje zadanie, jednak ograniczy możliwość ewentualnej korekty w trakcie nurkowania.

Mocowanie przewodu zasilającego inflator

Wąż zasilający LP mocujemy pod gumą na przewodzie inflatora ponad uchytem stabilizującym inflator, co w chwili jego wypięcia ze złączki inflacyjnej ułatwia odnalezienie przewodu zasilającego i ponowne wpięcie.

Wąż ten wpinamy na zewnątrz uchwytu, aby stanowił jednoczesne zabezpieczenie przed wysunięciem się inflatora np. podczas skoku do wody lub wykonywania manewrów w pozycji “głową w dół”.

W powyższej konfiguracji przewód zasilający może być również użyty do awaryjnego zasilenia suchego skafandra, bez konieczności wyjmowania go z uchwytu inflatora, który ograniczyłby jego zasięg.

Na zakończenie podkreślamy, że regulacja pływalności za pomocą skrzydła może odbywać się nie tylko za pomocą inflatora, ale również przy użyciu zaworu nadmiarowego. Zawór ten umieszczony jest po lewej stronie worka wypornościowego (zestaw na plecach płetwonurka), w jego dolnym rejoniea, skuteczność jego obsługi jest między innymi ściśle powiązana z odpowiednia konstrukcją worka wypornościowego.

Przygotował ISSF: https://issfdiving.com/pl/

Interesujesz się nurkowaniem? Dołącz do naszej grupy Facebook


.

Napisane przez Nurek Amator

Marcin Ożarek (vel. NUREK AMATOR):. z nurkowaniem związany od 2017 roku. Od samego początku, zakochany w tej dyscyplinie "duchowego odprężenia". Miłośnik naturalnej przyrody oraz podróżnik nurkowy.

Co myślisz?

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Nurkowanie w Albanii – zapowiedź wyprawy 2020

Włoski wrak SS Probitas 1943 – nurkowanie w Albanii